Protein-şelatlı ve Küçük Peptit-şelatlı Tuzlar Arasındaki Farklar

Proteinler, Peptitler ve Amino Asitler Arasındaki İlişki

Proteinler: Bir veya daha fazla polipeptit zincirinin sarmal, tabaka vb. yoluyla belirli üç boyutlu yapılara katlanmasıyla oluşan işlevsel makromoleküller.

Polipeptit Zincirleri: İki veya daha fazla amino asidin peptit bağlarıyla bağlanmasıyla oluşan zincir benzeri moleküllerdir.

Amino Asitler: Proteinlerin temel yapı taşlarıdır; doğada 20'den fazla çeşidi bulunur.
Özetle proteinler polipeptit zincirlerinden oluşur ve polipeptit zincirleri de aminoasitlerden oluşur.

inek

Hayvanlarda Protein Sindirimi ve Emilim Süreci

Ağız Ön İşlemi: Yiyecekler ağızda çiğnenerek fiziksel olarak parçalanır ve enzimatik sindirim için yüzey alanı artar. Ağızda sindirim enzimleri bulunmadığından, bu adım mekanik sindirim olarak kabul edilir.

Midede Ön Çökme:
Parçalanmış proteinler mideye girdikten sonra, mide asidi onları denatüre ederek peptit bağlarını açığa çıkarır. Pepsin daha sonra proteinleri enzimatik olarak büyük moleküler polipeptitlere parçalar ve bunlar daha sonra ince bağırsağa geçer.

İnce Bağırsakta Sindirim: İnce bağırsaktaki tripsin ve kimotripsin, polipeptitleri küçük peptitlere (dipeptitler veya tripeptitler) ve amino asitlere parçalar. Bunlar daha sonra amino asit taşıma sistemleri veya küçük peptit taşıma sistemleri aracılığıyla bağırsak hücrelerine emilir.

Hayvan beslenmesinde, hem protein şelatlı eser elementler hem de küçük peptit şelatlı eser elementler, şelasyon yoluyla eser elementlerin biyoyararlanımını artırır, ancak emilim mekanizmaları, stabiliteleri ve uygulanabilir senaryolar açısından önemli ölçüde farklılık gösterirler. Aşağıda, emilim mekanizması, yapısal özellikler, uygulama etkileri ve uygun senaryolar olmak üzere dört açıdan karşılaştırmalı bir analiz sunulmaktadır.

1. Emilim Mekanizması:

Karşılaştırma Göstergesi Protein şelatlı İz Elementler Küçük Peptit Şelatlı İz Elementler
Tanım Şelatlar, taşıyıcı olarak makromoleküler proteinler (örneğin, hidrolize bitki proteini, peynir altı suyu proteini) kullanır. Metal iyonları (örneğin, Fe²⁺, Zn²⁺), amino asit kalıntılarının karboksil (-COOH) ve amino (-NH₂) gruplarıyla koordine bağlar oluşturur. Taşıyıcı olarak küçük peptitler (2-3 amino asitten oluşur) kullanır. Metal iyonları, amino grupları, karboksil grupları ve yan zincir grupları içeren daha kararlı beş veya altı üyeli halka şelatları oluşturur.
Emilim Yolu Bağırsakta proteazlar (örneğin tripsin) tarafından küçük peptitlere veya amino asitlere parçalanarak şelatlı metal iyonlarının salınmasını gerektirir. Bu iyonlar daha sonra pasif difüzyon veya bağırsak epitel hücrelerindeki iyon kanalları (örneğin DMT1, ZIP/ZnT taşıyıcıları) aracılığıyla aktif taşıma yoluyla kan dolaşımına girer. Bağırsak epitel hücrelerindeki peptit taşıyıcı (PepT1) aracılığıyla doğrudan sağlam şelatlar halinde emilebilir. Hücre içinde, metal iyonları hücre içi enzimler tarafından serbest bırakılır.
Sınırlamalar Sindirim enzimlerinin aktivitesi yetersizse (örneğin, genç hayvanlarda veya stres altında), protein parçalanma etkinliği düşüktür. Bu durum, şelat yapısının erken bozulmasına ve metal iyonlarının fitat gibi besin karşıtı faktörler tarafından bağlanmasına yol açarak, kullanımın azalmasına neden olabilir. Bağırsaktaki rekabetçi inhibisyonu (örneğin fitik asitten kaynaklanan) atlatır ve emilim sindirim enzimi aktivitesine bağlı değildir. Özellikle sindirim sistemi gelişmemiş genç hayvanlar veya hasta/zayıflamış hayvanlar için uygundur.

2. Yapısal Özellikler ve Stabilite:

Özellik Protein şelatlı İz Elementler Küçük Peptit Şelatlı İz Elementler
Moleküler Ağırlık Büyük (5.000~20.000 Da) Küçük (200~500 Da)
Şelat Bağı Gücü Çoklu koordinat bağları, ancak karmaşık moleküler konformasyon genellikle orta düzeyde kararlılığa yol açar. Basit kısa peptit konformasyonu daha kararlı halka yapıların oluşumuna olanak sağlar.
Girişim Önleme Yeteneği Mide asidinden ve bağırsak pH'ındaki dalgalanmalardan etkilenmeye yatkındır. Asit ve alkali direnci daha güçlüdür; bağırsak ortamında daha yüksek stabiliteye sahiptir.

3. Uygulama Etkileri:

Gösterge Protein Şelatları Küçük Peptit Şelatları
Biyoyararlanım Sindirim enzim aktivitesine bağlıdır. Sağlıklı yetişkin hayvanlarda etkilidir, ancak genç veya stresli hayvanlarda etkinliği önemli ölçüde azalır. Direkt emilim yolu ve stabil yapısı nedeniyle eser element biyoyararlanımı protein şelatlarına göre %10-30 daha yüksektir.
İşlevsel Genişletilebilirlik Nispeten zayıf işlevselliğe sahiptir, öncelikle eser element taşıyıcısı olarak görev yapar. Küçük peptitler, bağışıklık düzenleme ve antioksidan aktivite gibi işlevlere sahiptir ve eser elementlerle daha güçlü sinerjik etkiler sunar (örneğin, Selenometionin peptit hem selenyum takviyesi hem de antioksidan işlevler sağlar).

4. Uygun Senaryolar ve Ekonomik Değerlendirmeler:

Gösterge Protein şelatlı İz Elementler Küçük Peptit Şelatlı İz Elementler
Uygun Hayvanlar Sağlıklı yetişkin hayvanlar (örneğin, bitirme domuzları, yumurta tavukları) Genç hayvanlar, stres altındaki hayvanlar, yüksek verimli su türleri
Maliyet Daha düşük (hammaddeler kolayca bulunabilir, basit işlem) Daha yüksek (küçük peptit sentezi ve saflaştırmasının yüksek maliyeti)
Çevresel Etki Emilmeyen kısımlar dışkıyla atılabilir ve potansiyel olarak çevreyi kirletebilir. Yüksek kullanım oranı, düşük çevre kirliliği riski.

Özet:
(1) Yüksek eser element gereksinimi olan ve sindirim kapasitesi zayıf olan hayvanlar (örneğin, domuz yavruları, civcivler, karides larvaları) veya eksikliklerin hızla giderilmesi gereken hayvanlar için, öncelikli tercih olarak küçük peptit şelatları önerilir.
(2) Normal sindirim fonksiyonuna sahip maliyet açısından hassas gruplar için (örneğin, geç bitirme aşamasındaki çiftlik hayvanları ve kümes hayvanları), protein şelatlı eser elementler seçilebilir.


Gönderim zamanı: 14-11-2025